Zapraszamy na kolejną serię bezpłatnych szkoleń online dla opiekunów rodzinnych. Ponownie będą dotyczyły różnych aspektów sprawowania opieki w domu – rehabilitacji, wsparcia psychologicznego i socjalnego oraz pielęgnacji. Projekt szkoleń realizowany jest wspólnie z Fundacją Agory. Szkolenia, na które można zapisać się w marcu: 1/ 5 marca, godz. 13:00-16:00: Czynności pielęgnacyjne – ciężko chory dorosły – szkolenie z Grażyną Kowalczyk, doświadczoną pielęgniarką Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. Zapraszamy na szkolenie online z pielęgniarką, podczas którego będzie można nauczyć się podstawowych czynności pielęgnacyjnych w opiece nad chorą osobą dorosłą. W jaki sposób unosić osobę chorą? Jak umyć włosy osobie leżącej? Jak zmienić pampersa i zadbać o to, by nie było odleżyn? O tym wszystkim opowie doświadczona pielęgniarka Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. Szkolenie będzie prowadzone na żywo. W trakcie szkolenia będzie możliwość zadawania pytań Prowadzącej. Link do rejestracji: 2/ 12 marca, godz. 13:00-16:00: Ćwiczenia rehabilitacyjne w domu – szkolenie z Magdaleną Podobas, doświadczoną rehabilitantką Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. Doświadczona rehabilitantka Magdalena Podobas podczas trzygodzinnego szkolenia pokaże proste ćwiczenia, które opiekun może wykonywać z chorym bliskim w domu. Szkolenie będzie prowadzone na żywo. W trakcie szkolenia będzie możliwość zadawania pytań Prowadzącej. Link do rejestracji: 3/ 19 marca, godz. 13:00-14:30: Wszystko, co musisz wiedzieć o wsparciu socjalnym – szkolenie z Ewą Starkel, pracownikiem socjalnym Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. Jeśli chcesz dowiedzieć się, o jakie świadczenia możesz wystąpić jako opiekun, jakie ulgi Ci przysługują, o jaką pomoc możesz się zwrócić do ośrodków pomocy społecznej, skorzystaj ze szkolenia z naszą ekspertką Ewą Starkel, pracownikiem socjalnym Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. Link do rejestracji: 4/ 26 marca, godz. 13:00-14:30: Jak lepiej komunikować się z chorym bliskim? – warsztat z Anną Marlęgą-Woźniak, psycholożką Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. Choroba bliskiej osoby wiele zmienia w relacjach rodzinnych. W jaki sposób ułożyć sobie komunikację z chorym bliskim, gdy jesteś opiekunem? W jaki sposób ułożyć komunikację w rodzinie? Jak rozpoznać syndrom wypalenia opiekuna i jak sobie z nim poradzić? Odpowiedzi między innymi na te pytania będzie można uzyskać podczas warsztatu z psycholożką Hospicjum Dutkiewicza w Gdańsku. W trakcie spotkania będzie możliwość zadawania pytań Prowadzącej. Szkolenie będzie prowadzone na żywo. Link do rejestracji:

Data dodania — 2018-05-29 Z biegiem lat nasze zdrowie i sprawność pogarszają się, zapadamy na choroby, które przykuwają nas do łóżka, całkowicie odbierając możliwość samoopieki. Sprawiają, że jesteśmy narażeni na różne schorzenia zagrażające naszemu zdrowiu i życiu. Ważne, by nie dopuścić do zaniedbań, które w następstwie mogą doprowadzić do różnych chorób. Dzisiaj porozmawiamy o najczęstszych przypadłościach charakterystycznych dla osób długotrwale unieruchomionych i zapobieganiu im. Zapalenie płuc W zapobieganiu zapalenia płuc bardzo ważna jest profilaktyka, bo jak powszechnie wiadomo, znacznie łatwiej jest zapobiegać, niż leczyć. Na zapalenie płuc zachorować może tak naprawdę każdy, jednak istnieją grupy zwiększonego ryzyka. Należy zaznaczyć, że podatność na ten rodzaj choroby zależy również od naszego trybu życia. U osób leżących zapalenie płuc jest niestety częstą chorobą. Przez zmniejszoną pracę płuc te nie oczyszczają się dostatecznie, zalegająca wydzielina nie jest usuwana w odruchu kaszlu. Z racji leżącego trybu życia nawet lekki kaszel czy przeziębienie mogą mieć katastrofalne skutki i doprowadzić do ciężkiego zapalenia płuc, a następnie do śmierci. Ważne, by zadbać o mikroklimat, wietrzyć sale w szpitalach i pokoje w domach w celu dostarczenia świeżego i nawilżonego powietrza. Jeśli jest chłodno na zewnątrz, należy przykryć podopiecznego, aby go nie wychłodzić. Szczególnie ważne jest wietrzenie rano i wieczorem. Dobrze jest też położyć obok łóżka gazik nasączony olejkiem sosnowym – pobudzi to organizm do pogłębienia oddechu. Należy również zapewnić odpowiednią, półwysoką pozycję. Można oklepywać plecy od końca żeber w górę przy użyciu niewielkiej ilości spirytusu dłonią złożoną w łódeczkę – zabieg taki rozluźnia wydzielinę i ułatwia jej usuwanie. Wentylację płuc poprawiają też takie prozaiczne czynności jak: ziewanie, wzdychanie, śmiech, śpiewanie, gwizdanie. Dobrze jest podać choremu butelkę do połowy napełnioną wodą oraz słomkę, aby ten mógł dmuchać – to element gimnastyki oddechowej. Zadbajmy także o dopajanie chorego, ponieważ optymalne nawodnienie ułatwia ewakuację zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny. Jeżeli dysponujemy urządzeniem do inhalacji, możemy poprzedzić ćwiczenia oddechowe i oklepywanie wykonaniem inhalacji. Odleżyny Wśród najczęściej występujących skutków należy wymienić powstanie odleżyn, czyli uszkodzeń skóry, które mogą przyjmować różną postać: od niewielkiego zaczerwienienia skóry do głębokich ran, penetrujących do mięśni i kości. Główną przyczyną powstawania odleżyn jest dłuższe pozostawanie w jednej pozycji. Przewlekły ucisk doprowadza do zwężenia małych naczyń krwionośnych, które zaopatrują skórę w składniki odżywcze i tlen, w wyniku czego dochodzi do obumarcia komórek i powstania rany. Należy pamiętać, że skóra osób starszych jest cieńsza, mniej elastyczna, przez co bardziej podatna na uszkodzenia, a proces gojenia ran zachodzi wolniej. Warto wyrobić w sobie nawyk codziennego oglądania całego ciała, np. podczas wykonywania toalety czy kąpieli chorego. U pacjentów leżących odleżyny pojawiają się najczęściej w okolicy kości krzyżowej, stawu biodrowego, pięt, łopatek, łokci, czyli tam, gdzie tkanki pokrywają wyniosłości kostne. Odleżyna może powstać nawet w tak nietypowych miejscach jak: małżowiny uszne, skóra za uszami czy okolice potylicy. Jednak przestrzeganie kilku podstawowych zasad pomoże zapobiec powstawaniu odleżyn i zaoszczędzi pacjentowi cierpienia. Należy uważnie obserwować zaczerwienienia, czy nie znikają po zmianie pozycji chorego, oraz wszelkie otarcia, pęcherze lub zgrubienia naskórka. To sygnał, że w tym miejscu może pojawić się odleżyna. Jeśli da się zauważyć zaczerwienienie, zmienione miejsce można delikatnie oklepywać, aby poprawić ukrwienie skóry. Zaczerwienionych miejsc na skórze nie należy niczym zaklejać, ważne jest bowiem zapewnienie dopływu powietrza oraz delikatne wmasowanie antyseptycznego kremu ochronnego. Należy pamiętać, że na zmiany skórne narażona jest szczególnie skóra wilgotna i zmacerowana. Jeśli więc chory jest spocony lub ma problemy z nietrzymaniem moczu, trzeba zadbać o suchą piżamę i pamiętać o zmianie pampersa oraz bielizny pościelowej w sytuacji, gdy została zanieczyszczona moczem. Kolejna ważna zasada to zmiana pozycji pacjenta co dwie godziny w celu zminimalizowania stałego ucisku. Pamiętać należy, że zmieniając pozycję chorego, nie przesuwamy go, lecz unosimy, aby nie narażać skóry na uszkodzenia. Zmiana pozycji zapobiega uciskaniu wciąż tych samych partii ciała. Można zastosować różnego rodzaju udogodnienia, np. kółka z waty czy pianki pod pośladki, pięty, łokcie. Jeśli pacjent leży na boku, między nogami powinno umieścić się poduszkę, aby kolana i kostki nie stykały się ze sobą. W walce z odleżynami stosuje się również materace przeciwodleżynowe. Należy zadbać, aby łóżko chorego było dobrze prześcielone. Nie powinno być na nim żadnych zagnieceń, fałd, gdyż mogą one powodować ucisk na tkanki. Trzeba wymieść z łóżka wszystkie okruchy jedzenia, ziarenka piasku, aby nie powodowały otarć skóry. Najlepiej zapewnić choremu miękką, przewiewną bieliznę osobistą, wykonaną z naturalnych tkanin, aby się nie pocił. Miejsca szczególnie narażone na powstanie odleżyn delikatnie zabezpieczamy ochronnym kremem przeciwodleżynowym. Infekcje dróg moczowych Jednym z częstszych schorzeń, na które mogą skarżyć się osoby w podeszłym wieku, jest nietrzymanie moczu. Dolegliwość ta częściej dotyka panie, ze względu na specyficzną budowę anatomiczną cewki moczowej oraz narządów płciowych. Osłabienie mięśni miednicy, wielokrotne porody, operacje ginekologiczne – to główne przyczyny zaburzonej regulacji zwieraczy. Problem nasila się często w okresie pomenopauzalnym. Mężczyźni mogą cierpieć na nietrzymanie moczu jako powikłanie zabiegów chirurgicznych oraz radioterapeutycznych w obrębie gruczołu krokowego. Dla obu płci wspólne są takie problemy jak: udar mózgu, cukrzyca czy stwardnienie rozsiane. U osób leżących częstym problemem stają się infekcje dróg moczowych. U osób starszych mogą one przebiegać z zajęciem nerek, co dodatkowo osłabia ich funkcję i pogarsza stan chorego, często obciążonego już neurologicznie i kardiologicznie. Pozostawanie moczu w pęcherzu przez dłuższy czas (więcej niż 4–6 godzin) może powodować namnażanie się bakterii. Istnieje możliwość uniknięcia tego problemu przez opróżnianie pęcherza co najmniej raz na sześć godzin oraz picie wystarczającej ilości płynów, aby możliwe było wypłukiwanie bakterii z pęcherza. Dokładnie też należy myć ręce i stosować rękawiczki przy każdej zmianie pampersa, tak aby nie dopuścić do przekazywania bakterii z rąk na podopiecznego. U chorych, którzy zostają unieruchomieni w łóżku, używa się pampersów lub cewnika, a przez to bardzo łatwo dochodzi do infekcji dróg moczowych. Należy pamiętać o jak najczęstszej wymianie pampersa (co 4–5 godzin) oraz każdorazowo po oddaniu stolca. Gromadzący się natomiast w woreczku cewnikowym i rurce mocz może w przypadku ich przepełnienia cofać się do cewki moczowej, powodując rozwój zakażenia, dlatego tak ważne jest regularne opróżnianie pełnego woreczka. Dla osób z bezwiednym popuszczaniem, łagodnym nietrzymaniem moczu dostępne są specjalne wkładki urologiczne. Są one wykonane z materiału o wysokich właściwościach pochłaniających, który w kontakcie z moczem przekształca się w żel pochłaniający zapach. Zaburzenia psychiczne Osoby unieruchomione mają zaburzenia psychiczne objawiające się lękami, niepokojem, agresją, a nawet depresją. Zapobieganie takim zaburzeniom polega na zaspokajaniu potrzeby poczucia bezpieczeństwa, odprężenia i relaksu psychicznego. Bardzo ważna jest tu rola opiekuna, ponieważ to on powinien nawiązać z pacjentem nić porozumienia i relację opartą na zaufaniu. Opiekun ma za zadanie wysłuchać chorego, okazać mu zrozumienie i wczuć się w jego sytuację. Stać się jakby powiernikiem, bratnią duszą. Należy zrozumieć, że czasem pacjenta ogarnia pewna niemoc wynikająca z przykucia do łóżka. Zaburzenia psychiczne nie są mniej ważne od problemów czysto fizycznych.

Jak dobrać i zmienić pieluchomajtki na rzepy osobie leżącej? Tytuł: Jak dobrać i zmienić pieluchomajtki na rzepy osobie leżącej? Wstawił:

^{Strona główna Pracodawca Augustów Oferta dodana: 16 sierpnia 2019 Aktywność: 2 lata temu 16-300 Augustów Oferta aktualna Oferta dodana: 16 sierpnia 2019 Aktywność: 2 lata temu Jednorazowo od 25 sierpień 2019 , Na czas nieokreślony Wynagrodzenie: do 100 zł za godzinę Oferta zamieszczona przez: Dorota D. Oferta ważna do: 19 sierpień 2019 16-300 Augustów Oferta aktualna Dodaj do ulubionych Автоматичний переклад українською Witam wybieram sie 24 sierpnia do Augustowa na dwa dni jestem po wypadku sparaliżowana posiadam cewnik potrzebuje osobę ktora by przyjechała do hotelu 25 i 26 zmienić pampersa za każdą wizyte płace osobno od 80-100 zl Oczekiwane doświadczenie opiekuna: dowolne Preferowany wiek opiekuna: dowolny wiek Pomoc w utrzymaniu higieny i pielęgnacja Jednorazowo Początek: 25 sierpień , Na czas nieokreślony Burda Media Home sp. z i nasi dostawcy wykorzystujemy pliki cookies oraz podobne technologie w celu dopasowania serwisu do preferencji użytkownika, ułatwienia korzystania z serwisu, w celu marketingowym, w tym personalizacji reklam oraz w celach statystycznych i analitycznych. Możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach przeglądarki. Korzystanie z naszego serwisu bez zmiany ustawień przeglądarki stanowi zgodę na zapisanie plików cookie w pamięci urządzenia, wykorzystanie danych zebranych przy ich pomocy ww. celach i udostępnienie tych danych naszym dostawcom reklamowym. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.}

Refundacja NFZ. stycznia 24, 2020. 1. Zlecenie od lekarza Pierwszym etapem uzyskania refundacji na pieluchomajtki jest otrzymania od lekarza zlecenia na potrzebne środki chłonne (pieluchomajtki, majtki chłonne, wkładki anatomiczne, pieluchy anatomiczne). Zlecenie elektroniczne wystawia lekarz nadając mu unikalny numer zlecenia i kod kreskowy.

Dodano: 2021-10-26 przez: Herz24 Zmiana pieluch u osoby dorosłej jest niezwykle ważną, a rzadko poruszaną kwestią. Regularna i prawidłowa zmiana środków higienicznych chroni seniorów przed oparzeniami, odleżynami oraz podrażnieniami. Jak zmienić pieluchę osobie starszej? Przeczytaj nasz dzisiejszy artykuł o dowiedz się więcej. Wraz z wiekiem skóra staje się cieńsza, a tym samym mniej odporna na odparzenia i rany. Nieodpowiednia higiena oraz źle dobrane środki higieniczne mogą przyspieszyć proces powstawania odleżyn. Są one niezwykle bolesne i trudno je wyleczyć, szczególnie u osoby leżącej. Dlatego w myśl zasady lepiej zapobiegać niż leczyć, ważne jest prawidłowe dbanie o higienę osobistą osób starczych. Dopasuj odpowiednie środki! Zanim podpowiemy, jaki zmienić pieluchę dorosłemu, skupimy się na dopasowaniu środków higienicznych do stopnia inkontynencji podopiecznego. O rodzajach inkontynencji pisaliśmy w naszym innym artykule, dlatego odsyłamy do tego wpisu osoby, które chcą dowiedzieć się więcej na ten temat. Jeśli dochodzi jedynie do niewielkiego popuszczania moczu, czyli inkontynencji kropelkowej, wystarczające będą wkładki urologiczne. Dla osób aktywnych polecane są pieluchomajtki, które zakłada się jak klasyczne majtki. Należy zwrócić także uwagę na rozmiar pieluchomajtek. Zbyt luźne będą ocierać skórę podczas chodzenia i zwiększają ryzyko wydostania się nieczystości oraz przeciekania. Zbyt obcisłe mogą prowadzić do otarć w okolicach pachwin i powodować dyskomfort przy poruszaniu się. U osób z ciężką postacią inkontynencji najlepiej sprawdzą się pieluchy, które zapewniają maksymalną ochronę przed przeciekaniem. WAŻNE! Zmiana pieluch powinna być przeprowadzana tak często, jak to konieczne, a przede wszystkim zawsze po oddaniu kału! Jak zmienić pieluchę osobie starszej? – z pomocą przychodzą kosmetyki Już wiesz jak dobrać rodzaj środków higienicznych do rodzaju inkontynencji. Równie ważna jest pielęgnacja miejsc intymnych. Po zdjęciu pieluchy warto umyć i odświeżyć skórę przy pomocy specjalnych chusteczek nasączanych. Mogą to być chusteczki dla dzieci, jednak na rynku znajdziemy produkty dedykowane dla osób dorosłych, charakteryzujące się znacznie większymi rozmiarami, co ułatwi pracę opiekunowi. Choć chusteczki zawierają zwykle składniki nawilżające skórę, można dodatkowo ją nakremować specjalnym preparatem, np. z pantenolem lub argininą, które koją skórę, łagodząc podrażnienia. Jak zmienić pampersa dorosłemu? U osób mobilnych zmiana pieluchomajtek nie stanowi najmniejszego problemu. Podobnie u mniej mobilnych pacjentów wystarczy, gdy senior będzie w stanie unieść na chwilę pośladki do góry. Sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana w przypadku osób leżących. Jak zmienić pieluchę osobie leżącej? Należy ułożyć pacjenta na boku, następnie zdjąć pieluchę (obecnie na rynku można znaleźć nawet modele ze specjalnymi szwami, dedykowanymi dla osób leżących). Kolejnym krokiem jest dokładne umycie stref intymnych. Najwygodniejsze będzie wykorzystanie do tego celu wspomnianych chusteczek nawilżanych lub pianki niewymagającej użycia wody. Po umyciu pacjenta warto nałożyć specjalistyczny krem i poczekać aż się wchłonie, dając skórze możliwość lepszego oddychania przed ponownym założeniem środków chłonnych. Następnie połóż czystą pieluchę na łóżku i obróć podopiecznego, kładąc go na pielusze. Przekręcenie osoby leżącej ułatwia zgięcie ręki i ułożenie jej na klatce piersiowej, co zapobiega przygnieceniu ręki w trakcie obrotu. Następnie zapnij pieluchę. Pamiętaj, aby do tego typu prac zakładać jednorazowe rękawiczki. Już wiesz, jak zmienić pieluchę osobie starszej. Nie jest to trudne zadanie, jednak wymaga regularności i stosowania odpowiednich środków pielęgnacyjnych.

P0lz. 435 371 419 416 140 484 139 472 62

jak zmienić pampersa osobie leżącej